Noord­oostwand van de Aggenstein “Morbus Brexit”

Oostenrijk LOWA ACTIVE Team-lid Fritz Miller, Michaela Schuster en Hannes Neubert bij de eerste beklimming en herhaling in rotpunkt-stijl van de Noord­oostwand van de Aggenstein.

Fritz Miller

Fritz Miller

Samen zijn we sterk

Het opvallende bergsilhouet van de Aggenstein in het Beierse deel van de Tann­hei­mergroep in de Allgäuer Alpen was afgelopen januari het doel van LOWA ACTIVE Team-lid Fritz Miller, Michaela Schuster en Hannes Neubert.

Het team wilde zich op de meest bezochte top van de Tann­hei­mergroep echter niet wagen aan een veel­eisende berg­wan­deling. Hun doel was de steile en vak broze noord­oostwand van de Aggenstein – een wand die zeer hoge eisen stelt aan vaar­digheid, conditie en ervaring. Precies hier wilden ze een eerste beklimming en een herhaling in rotpunkt-stijl proberen. Waarom juist hier, in de winter? “Terwijl in de Dolo­mieten de omstan­digheden voor ijsklimmen goed zijn, is er in de Allgäu, mijn favoriete gebied voor alpine mixed-terrain klimmen, niet veel mogelijk. Er hangt veel sneeuw in de wanden, als ze niet al heel steil zijn”, geeft Fritz Miller als zijn verklaring voor deze veel­eisende tocht.

  • Fritz en Michaela bij het uitstippelen van de Morbus Brexit-route

    Fritz en Michaela bij het uitstippelen van de Morbus Brexit-route

Paradijs voor klimmers

De rots­achtige top van de Aggenstein rijst als een tand de lucht in. Zijn klassieke en massieve contouren maken op wandelaars net zoveel indruk als op klimmers. Met ongeveer 25 routes van elke moei­lijk­heidsgraad is het een paradijs voor klimmers. Slechts drie van de routes lopen via de veel­eisende noord­oostwand. De over­wegend zeer steile structuur en de niet optimale staat van het gesteente zijn daar maar twee redenen voor. Daar komen de gras­ge­deelten nog bij, die typerend zijn voor de Aggenstein. Al met al zijn het zware omstan­digheden. Als het aan het touwteam van Miller, Schuster en Neubert ligt, zou er uitein­delijk nog een route bij moeten komen.

SONY DSC

“We wilden gewoon kijken wat de geplande lijn zou opleveren.”

Fritz Miller | LOWA ACTIVE Team

Na vier dagen van voor­be­reiding vertrokken Fritz Miller en Michaela Schuster op 27 januari op toerski’s uit het skigebied Brei­tenberg. Toen de helling steeds steiler werd – uitein­delijk bijna 40 graden – besloot het touwteam verder te klimmen in de vallijn van de toegang. Na de eerste lengte leidde een geëx­po­neerde doorgang naar het centrale deel van de wand. Vanaf daar volgden ze met de derde en vierde touw­lengte de route “Direkte Nordwand”, een nogal impo­pulaire route uit 1965. Na anderhalve touw­lengte verlieten ze deze route, om uitein­delijk uit te komen op het centrale ijsspoor. Dat werk echter in het bovenste deel van de wand onder­broken door een rotsdak.

SONY DSC

“Tijdens het klimmen merkten we dat de bevroren materie de beste touw­lengte voor deze nieuwe route vormde.”

Fritz Miller | LOWA ACTIVE Team

“In het dak kon nog een cam worden geplaatst voordat het serieus werd. We hebben deze lengte beoordeeld als M7, wat misschien niet veel lijkt, maar daar boven en zwaar beladen moet je goed kijken waar je bent”, rela­tiveert de sporter de beoor­deling. Zodra Miller en Schuster het dak hadden over­wonnen, werd het terrein wat vlakker. Na de uitputtende beklimming deed dat de sporters goed. De laatste touw­lengte liep ten slotte langs de noord­wes­telijke kant via een compacte rotsplaat, die nauwelijks te zekeren was en daarom nog een keer de volledige concen­tratie van de sporters vergde. “Door de vaak harde wind lag hier nauwelijks sneeuw. Zo konden we de voor de Allgäu typerende graslaag – in bevroren toestand het beste materiaal om op te klimmen – goed herkennen”, vertelt Miller over de laatste touw­lengte. Over gemak­kelijk terrein bereikten ze uitein­delijk de minder goed herkenbare rotskop van de noordkam, het laatste punt van “Morbus Flat­termann” – een route van de Pfrontense berg­gidsen Thomas Osterried en Stefan Blochum uit 2000 en de moei­lijkste route via de noord­oostwand tot nu toe – en de nieuwe route “Morbus Brexit”.

  • Fritz Miller, Morbus Brexit 6. SL

    Fritz Miller, Morbus Brexit 6. SL

“We zijn in totaal vier dagen bezig geweest met het uitstippelen van onze route. Al die tijd en ook daarna waren we op zoek naar een geschikte naam voor de route. Uitein­delijk kwam Michaela, geïn­spireerd door de naam van de naburige route, op ”Morbus Brexit". Het is geen klinkende naam en hij heeft niet direct betrekking op onze route. “Morbus Brexit” is meer een statement: samen zijn we sterk", legt LOWA ACTIVE Team-sporter Fritz Miller de naam uit.

Herhaling op de Aggenstein

Gedreven door dit succes begaf Fritz Miller zich nog geen vier dagen later, op 31 januari, samen met Hannes Neubert opnieuw naar de noord­oostwand van de Aggenstein. Op de planning stond de herhaling van de “Morbus Brexit” in de rotpunkt-stijl. De berg was de twee sporters goed gezind en liet ook deze poging slagen.

SONY DSC

“Het was een absoluut fantas­tische en zeer veel­eisende alpine mixed-terrain klim via de steile noord­oostwand van de Aggenstein. Herhalers kunnen het hele scala van winter­klimmen verwachten, inclusief het voor de Aggenstein typerende gras­klimmen.”

Fritz Miller | LOWA ACTIVE Team

  • Fritz en Hannes na de herhaling van de Morbus Brexit.

    Fritz en Hannes na de herhaling van de Morbus Brexit.