Enkele dagen na de eerste herhaling van de Sagzahnverschneidung door David Lama en Peter Mühlberger keerde Martin Feistl samen met Sven Brand terug naar het Valsertal voor een moeilijke directe start van de Rampenführe, die in 1925 door Josef Harold en Helmut Scharfetter als eerste route op de koude noordwand van de Sagwand werd geklommen.
Feistl en Brand geloofden aanvankelijk dat ze de eerste twee touwlengtes volgden van de winterversie van de “Schiefe Riss”, die in maart 2013 met één bivak voor het eerst werd beklommen door David Lama en Peter Ortner. Later ontdekten ze echter dat ze slechts een kort gedeelte van het eerste sneeuwveld deelden, voordat ze direct verder klommen in de richting van de “Rampenführe". De nieuwe variant is 300 m hoog en heeft een moeilijkheid tot M6, WI 4, X. Op de “Rampenführe” klommen Feistl en Brand verder naar de top, wat resulteerde in een totaal van 950 m klimmen in 11 uur. Een paar dagen later probeerde de lijn een ander touwteam. Ze lieten bij hun terugtocht wat haken en wiggen achter, dus een herhaling zou navenant makkelijker moeten zijn. Hoe Martin dit allemaal heeft ervaren, vertelt hij ons in zijn verslag …