“24 hours of freedom: een toespeling op de absurditeit – in ieder geval voor ons bergbeklimmers hoog in de bergen – van de corona-inreisbeperkingen voor Tirol, tegen de achtergrond dat onze route aanzienlijk langer duurde dan gepland. We hadden te maken met verse sneeuw, immense spindrifts, extreme kou met lichtelijk bevroren vingers en 3 touwlengtes onder de top met de aanbrekende nacht. Na onze start om 4 uur 's morgens waren we ongeveer 24 uur later weer bij de auto.”
— Martin Feistl | LOWA PRO Team
24 hours of freedom
Oostenrijk Medio november 2020 slaagden Martin Feistl en Sven Brand in het Valsertal in Oostenrijk in de eerste beklimming van de route “24 hours of freedom” (300 m, M6, WI 4, X) op de noordwand van de Sagwand. Dit is een directe toegang tot de “Rampenführe” die een kort gedeelte deelt met de winterversie van de “Schiefe Riss", in 2013 voor het eerst beklommen door Hansjörg Auer, David Lama en Peter Ortner.
Enkele dagen na de eerste herhaling van de Sagzahnverschneidung door David Lama en Peter Mühlberger keerde Martin Feistl samen met Sven Brand terug naar het Valsertal voor een moeilijke directe start van de Rampenführe, die in 1925 door Josef Harold en Helmut Scharfetter als eerste route op de koude noordwand van de Sagwand werd geklommen.
Feistl en Brand geloofden aanvankelijk dat ze de eerste twee touwlengtes volgden van de winterversie van de “Schiefe Riss”, die in maart 2013 met één bivak voor het eerst werd beklommen door David Lama en Peter Ortner. Later ontdekten ze echter dat ze slechts een kort gedeelte van het eerste sneeuwveld deelden, voordat ze direct verder klommen in de richting van de “Rampenführe". De nieuwe variant is 300 m hoog en heeft een moeilijkheid tot M6, WI 4, X. Op de “Rampenführe” klommen Feistl en Brand verder naar de top, wat resulteerde in een totaal van 950 m klimmen in 11 uur. Een paar dagen later probeerde de lijn een ander touwteam. Ze lieten bij hun terugtocht wat haken en wiggen achter, dus een herhaling zou navenant makkelijker moeten zijn. Hoe Martin dit allemaal heeft ervaren, vertelt hij ons in zijn verslag …
Een zinspeling op de absurditeit van de situatie
De nieuwe lijn is de meest directe en opvallende van dit seizoen 20/21. Het is een grote eer om de eersten te zijn die zo’n directe lijn op deze legendarische wand hebben kunnen klimmen. Tegelijkertijd denk ik dat onze beklimming laat zien dat sociale media net per se invloed hebben op serieuze routes en wanden zoals deze. Ondanks onze berichten en vele andere publicaties kort voor het weekend over de legendarische Sagzahnverschneidung is deze kingline niet geprobeerd. In het algemeen zijn er nauwelijks touwteams via de normale Schrammacher-diagonaal getrokken.
Ik was er zeker van dat deze voor de hand liggende lijn vrij snel na onze herhaling van de Sagzahnverschneidung zou worden geklommen. En dat is ook de reden waarom we het nu hebben geprobeerd, ondanks de slechte weersomstandigheden. Ik weet zeker dat andere touwteams in betere omstandigheden veel sneller kunnen zijn. Voor ons blijft het echter een immens avontuur, net zoals destijds de Schiefe Riss dat was voor David Lama, Hansjörg Auer en Peter Ortner. Al met al weegt deze intense ervaring op tegen alle ongunstige omstandigheden, de moeilijkheden en ontberingen die we onderweg zijn tegengekomen.
De schoen
“Al met al weegt deze intense ervaring op tegen alle ongunstige omstandigheden, de moeilijkheden en ontberingen die we onderweg zijn tegengekomen.”